Hugh

Toelichting herkomst en betekenis

Hugh is een mooie Engelse jongensnaam. Hugh is de Engelstalige variant van de mannelijke voornaam Hugues, zelf de Oud-Franse variant van Hugo, een korte vorm van Continental-Germaanse voornamen die beginnen in het element hug- "mind, spirit" (Oud-Engels hyġe). De Germaanse naam is geregistreerd vanaf de 8e eeuw, in varianten Chugo, Hugo, Huc, Ucho, Ugu, Uogo, Ogo, Ougo, enz. [2] De populariteit van de naam in de Middeleeuwen komt uiteindelijk voort uit het gebruik ervan door de Frankische adel, te beginnen met de hertog van de Franken en de graaf van Parijs Hugh de Grote (898–956). De Oud-Franse vorm werd in het Engels overgenomen uit de Normandische periode (bijv. Hugh van Montgomery, 2de Graaf van Shrewsbury d. 1098; Hugh d'Avranches, 1st Graaf van Chester, d. 1101). De spelling Hugh in het Engels is van de Picard-variant spelling Hughes, waarbij de spelling -gh- de rol van -gu- in standaard Frans aanneemt, dwz om het foneem /g/ uit te drukken in tegenstelling tot het affricaat /ʒ/ van het grafeem g voor voorklinkers (zoals in het Italiaans). De moderne Engelse uitspraak /hjuː/ wordt beïnvloed door de Normandische variant van Hue (/hyː/, /yː/), nu slechts een achternaam, voornamelijk uit Normandië. De Oudhoogduitse naam Hugo werd aangenomen als derde verbuiging nominatief in het Midden-Latijn (Hugo, Hugonis); in het Engels worden historische figuren uit de continentale middeleeuwen echter conventioneel de naam gegeven in de moderne Engelse spelling, zoals in Hugh Capet (941-996), Hugh Magnus van Frankrijk (1007-1025), Hugo van Cluny (1024-1109 ), Hugo van Châteauneuf (1053-1132), enz. Moderne varianten van de naam zijn onder meer de Duitse Hugo en Uwe, de Nederlandse Huig, de Friese Hauke, de Welshe Huw en de Italiaanse Ugo. Bekende dragers van de naam zijn onder meer Hugh Grant en Willie Hugh Nelson.